WetsWoordenboek

Kantonrechtersformule

Wat is het en wat betekent het?

Omschrijving van de juridische term Kantonrechtersformule:

De Kantonrechtersformule, vaak aangeduid als de ‘gouden handdruk’, is een richtlijn die door kantonrechters in Nederland werd gebruikt om de hoogte van de ontslagvergoeding (severance payment) bij onvrijwillig ontslag te berekenen. Hoewel de Kantonrechtersformule per 1 juli 2015 is vervangen door de transitievergoeding als onderdeel van de Wet werk en zekerheid (WWZ), heeft het nog steeds historische en soms referentiële waarde in ontslagzaken.

Juridische context waarin de term Kantonrechtersformule gebruikt kan worden:

De formule werd als volgt opgesteld: A x B x C, waarbij:

A stond voor het aantal gewogen dienstjaren,
B voor het maandelijkse bruto salaris, en
C de correctiefactor was die de persoonlijke omstandigheden van de werknemer en de situatie van de werkgever weerspiegelde.

Dienstjaren (A)
Bij het bepalen van A werden de dienstjaren tot 35 jaar geteld als 0,5, van 35 tot 45 jaar als 1, van 45 tot 55 jaar als 1,5, en dienstjaren boven de 55 jaar als 2. Hierdoor hadden oudere werknemers en werknemers met een lang dienstverband een hogere ontslagvergoeding.

Maandsalaris (B)
Het maandsalaris (B) omvatte niet alleen het basisloon maar ook vaste componenten zoals vakantietoeslag, vaste dertiende maand, vaste bonussen en andere vaste onderdelen van het salaris.

Correctiefactor (C)
De correctiefactor (C) kon variëren. Een C van 1 betekende dat de kantonrechter de situatie als ‘neutraal’ beschouwde. Een hogere C (bijvoorbeeld 1,5) werd toegepast als de werkgever een verwijt kon worden gemaakt, terwijl een lagere C (bijvoorbeeld 0,5) werd toegepast als de werknemer zelf enigszins verwijtbaar was of als de financiële situatie van de onderneming daar aanleiding toe gaf.

Voorbeeld: Ontslag wegens bedrijfseconomische redenen
Een werknemer van 50 jaar met een dienstverband van 20 jaar en een maandelijks bruto salaris van €3000 werd ontslagen vanwege bedrijfseconomische redenen. De werkgever had geen verwijtbaar handelen en de ontslagen werknemer ook niet, dus de correctiefactor was neutraal (C = 1). De berekening van de ontslagvergoeding met de Kantonrechtersformule zou als volgt zijn: 20 (dienstjaren, gewogen naar leeftijd) x €3000 (B) x 1 (C) = €60.000 bruto als ontslagvergoeding.

Deze website is uitsluitend voor informatieve doeleinden en kan onnauwkeurigheden bevatten. Het mag niet worden gezien als vervanging voor professioneel juridisch advies.